Neem rust! Een akker die gerust heeft, geeft een mooie oogst..

Drie maanden geleden had ik me een namiddag gesetteld in de cafetaria op Kapermolen om mijn Konexoplanning voor het najaar uit te schrijven.  Op twee uur tijd was mijn hele agenda voor het najaar gevuld met allerlei to do’s. Ik zou weer een groep mensen begeleiden naar meer eenvoud in hun huis en dat is mijn favoriete bezigheid: jou inspireren om te durven keuzes maken zodat je enerzijds dichter bij je pure zelf komt en je anderzijds meer rust, lichtheid en moeiteloosheid kan ervaren. Omdat ik zelf weet wat de voordelen zijn. Er was een tijd dat ik totaal geen grip had op mijn tijd, aandacht en energie. Ik leefde heel reactief en reageerde steeds last minute op wat er zich aandiende, op wat dringend was. Terwijl er voor de belangrijke dingen in mijn leven geen tijd was en ik voelde hoe mijn batterijen leegliepen.

Sinds 2016 ben ik gestart met het verwijderen van alle ruis uit mijn leven. Eerst alle ruis in mijn huis en dat was al instant een grote verlichting. Wat later stelde ik me op andere gebieden in mijn leven ook de vraag: “Past dit nog bij mij?”

Ik leerde mezelf steeds beter en beter kennen, durfde veel meer mijn grenzen te respecteren en eens NEE te zeggen. Ik veranderde van job en ook binnen mijn relaties was ik veel zorgvuldiger met wie ik tijd doorbracht. Ik had grip op alle externe ruis die in mijn leven op me afkwam en dacht dat ik er was…

𝗡𝗲𝗲𝗺 𝗿𝘂𝘀𝘁.
𝗘𝗲𝗻 𝗮𝗸𝗸𝗲𝗿 𝗱𝗶𝗲 𝗴𝗲𝗿𝘂𝘀𝘁 𝗵𝗲𝗲𝗳𝘁, 𝗴𝗲𝗲𝗳𝘁 𝗲𝗲𝗻 𝗺𝗼𝗼𝗶𝗲 𝗼𝗼𝗴𝘀𝘁.
Ovidius

Terug naar begin september…

Na het maken van mijn najaarsplanning voelde ik heel erg dat ik hier niet blij van werd. Ondertussen weet ik dat wanneer er ergens iets wringt, of ik begin uit te stellen, of ergens niet blij van word, dat er ergens ruis zit en ik daarmee aan de slag moet. 𝙄𝙚𝙩𝙨 𝙬𝙞𝙡𝙩 𝙜𝙚𝙝𝙤𝙤𝙧𝙙 𝙤𝙛 𝙜𝙚𝙫𝙤𝙚𝙡𝙙 𝙬𝙤𝙧𝙙𝙚𝙣..  Doe ik dat niet en blijf ik maar doorgaan, dan gaan gegarandeerd mijn batterijen leeglopen.

𝘿𝙪𝙨 𝙫𝙧𝙤𝙚𝙜 𝙞𝙠 𝙖𝙖𝙣 𝙢𝙚𝙯𝙚𝙡𝙛: “𝙒𝙖𝙩 𝙝𝙚𝙗 𝙟𝙚 𝙣𝙤𝙙𝙞𝙜?”

Mijn lichaam vroeg duidelijk 𝙧𝙪𝙨𝙩 𝙚𝙣 𝙤𝙣𝙙𝙚𝙧𝙨𝙩𝙚𝙪𝙣𝙞𝙣𝙜.

En zodus besloot ik om dit najaar tijd te nemen voor mezelf en verdiepte ik me in gezondheidsboeken van het type: 𝙚𝙚𝙣 𝙜𝙚𝙯𝙤𝙣𝙙𝙚 𝙜𝙚𝙚𝙨𝙩 𝙞𝙣 𝙚𝙚𝙣 𝙜𝙚𝙯𝙤𝙣𝙙 𝙡𝙞𝙘𝙝𝙖𝙖𝙢. Ik ben er nu nog meer van overtuigd dat mijn gezondheidsklachten betreffende mijn schildklier, hormonen, gewichtstoename veroorzaakt werden door jarenlang maar steeds over mijn grenzen te gaan en ik dag in dag uit stresshormonen produceerde a volonté.

Het werd mij tijdens deze periode van rust ook heel duidelijk 𝙬𝙖𝙖𝙧𝙤𝙢 𝙞𝙠 𝙫𝙖𝙣 𝙠𝙞𝙣𝙙𝙨𝙖𝙛 𝙖𝙖𝙣 𝙙𝙚 𝙡𝙖𝙩 𝙫𝙤𝙤𝙧 𝙢𝙚𝙯𝙚𝙡𝙛 𝙯𝙤 𝙝𝙤𝙤𝙜 𝙡𝙚𝙜 (en me daarna steeds overweldigd voel door wat ik van mezelf verwacht want ik kan eigenlijk helemaal niet goed tegen drukte). Als kind hielp dit “𝙗𝙧𝙖𝙫𝙚, 𝙛𝙡𝙞𝙣𝙠𝙚 𝙢𝙚𝙞𝙨𝙟𝙚𝙨𝙨𝙮𝙣𝙙𝙧𝙤𝙤𝙢” me tegen elke vorm van afwijzing, want dat wilde mijn gevoelige ik absoluut vermijden.

Ik was me al langer bewust dat ik 𝙝𝙚𝙩 𝙥𝙖𝙩𝙧𝙤𝙤𝙣 𝙫𝙖𝙣 𝙢𝙚𝙯𝙚𝙡𝙛 𝙥𝙪𝙨𝙝𝙚𝙣 𝙚𝙣 𝙝𝙚𝙩 𝙥𝙚𝙧𝙛𝙚𝙘𝙩 𝙬𝙞𝙡𝙡𝙚𝙣 𝙙𝙤𝙚𝙣, 𝙢𝙤𝙘𝙝𝙩 𝙡𝙤𝙨𝙡𝙖𝙩𝙚𝙣 want al heeft het me een aantal diploma’s opgeleverd, het heeft mezelf ook al veel lang tegengehouden om te groeien en helemaal in mijn kracht te durven staan om meer Slowness en Simplicity in de wereld te brengen.

Nu in december, na deze periode van rust weet ik dat 𝙙𝙞𝙚 𝙡𝙞𝙘𝙝𝙖𝙢𝙚𝙡𝙞𝙟𝙠𝙚 “𝙤𝙣𝙜𝙚𝙢𝙖𝙠𝙠𝙚𝙣” 𝙣𝙤𝙙𝙞𝙜 𝙬𝙖𝙧𝙚𝙣 𝙤𝙢 𝙙𝙚 𝙣𝙤𝙙𝙞𝙜𝙚 𝙧𝙪𝙨𝙩 𝙩𝙚 𝙣𝙚𝙢𝙚𝙣 𝙚𝙣 𝙙𝙞𝙩 𝙞𝙣𝙯𝙞𝙘𝙝𝙩 𝙩𝙚 𝙠𝙧𝙞𝙟𝙜𝙚𝙣. Dus, dankjewel lichaam voor dit inzicht.

Sinds dit inzicht begin ik mijn Konexodagen (di-do en za vm) niet meer dadelijk in het werk maar neem ik uitgebreid de tijd voor mijn “𝙜𝙚𝙯𝙤𝙣𝙙𝙚 𝙜𝙚𝙚𝙨𝙩 𝙞𝙣 𝙚𝙚𝙣 𝙜𝙚𝙯𝙤𝙣𝙙 𝙡𝙞𝙘𝙝𝙖𝙖𝙢” 𝙧𝙞𝙩𝙪𝙚𝙚𝙡. (later hierover meer..)

Ik ging ook actief aan de slag met mijn belemmerende patronen: zo ging ik bij Anita langs  voor een Body-Mind resetsessie van Vilna. Dit werkte voor mij heel helend en gaf me een extra duw in de rug om dit laatste stukje ruis écht aan te pakken.

𝘿𝙖𝙣𝙠𝙟𝙚𝙬𝙚𝙡 𝙡𝙞𝙚𝙛 𝙞𝙣𝙣𝙚𝙧𝙡𝙞𝙟𝙠 𝙠𝙞𝙣𝙙 𝙞𝙣 𝙢𝙞𝙟 𝙙𝙖𝙩 𝙟𝙚 𝙢𝙚𝙯𝙚𝙡𝙛 𝙬𝙞𝙡𝙩 𝙗𝙚𝙨𝙘𝙝𝙚𝙧𝙢𝙚𝙣 𝙩𝙚𝙜𝙚𝙣 𝙥𝙞𝙟𝙣.

𝙈𝙖𝙖𝙧 𝙬𝙚𝙚𝙩 𝙟𝙚,

𝙞𝙠 𝙜𝙖 𝙝𝙚𝙩 𝙩𝙤𝙘𝙝 𝙙𝙤𝙚𝙣; 𝙢𝙚𝙯𝙚𝙡𝙛 𝙚𝙣 𝙢𝙞𝙟𝙣 𝙢𝙞𝙨𝙨𝙞𝙚 𝙫𝙤𝙡𝙪𝙞𝙩 𝙩𝙤𝙣𝙚𝙣..

𝙀𝙣 𝙬𝙚𝙚𝙨 𝙜𝙚𝙧𝙪𝙨𝙩,

𝙖𝙡𝙡𝙚𝙨 𝙠𝙤𝙢𝙩 𝙜𝙤𝙚𝙙..