Gitaarheld versus Upcycling
The story…
Een jaar of 5 geleden was ik nog van mening dat ik op het verjaardagsfeest van mijn zonen een activiteit diende te voorzien om alles wat in goede banen te leiden.
Een magneetbord, dat zou het gaan worden. Ik had 12 metalen platen van 30 op 60 cm gezorgd die ze enthousiast elk met hun favoriete kleur verfden.
Maar aangezien bovenstaande stelling sinds dat jaar niet meer van toepassing was, zijn de magneetborden dus nooit afgeraakt en bijgevolg ergens in de kelder beland.
In oktober 2016 (en dus ondertussen vijf jaren verder) was ik voor de tentoonstelling “Kunst op Halveweg” op zoek naar een geschikte ondergrond voor een Pop-art project wat ik al langer in m’n hoofd had. Ik dacht deze metalen platen hiervoor hergebruiken om geen nieuw materiaal te moeten kopen.
Mijn oorspronkelijk idee was om ze te herschilderen omdat ik nog wist van toen dat ze in nogal felle kleuren waren geverfd.
Maar wat was ik verrast!
De tand des tijds had gezorgd voor een wel heel speciaal effect..
Vermits de platen niet waren vernist en we vorig jaar een heel nat voorjaar hadden, zorgde de hoge vochtigheidsgraad voor een hele mooie roestpattine. Een heel mooi effect, elke plaat was een kunstwerk op zichzelf geworden.. Niet oververven dus!
En dan Jack..
Iedere (en in mijn geval ‘beginnend’) gitarist heeft zo zijn gitaarhelden.
Jack White heeft mij van int begin gefascineerd door zijn briljante veelzijdigheid en het heeft altijd in mn hoofd gezeten om van hem een Pop-art werk te maken.
Daarom werd dit werk een vierluik. Vier maal Jack, maar telkens in andere kleuren.. Twee maal positief (donkere tekening op lichte achtergrond) en twee maal in negatief (lichte tekening op donkere achtergrond)
Symbolisch voor de vier bekendste formaties waarin hij speelt;
The White Stripes, Les Raconteurs, The Death Weather, Jack White (solo)
Voorlopig heb ik nog niet de kans gehad om hem eens live aan het werk te zien, maar zo is hij toch ook al een beetje in de buurt.. 🙂
